Bakıpta görmeyen gözler,
                            Taş gibi kalıplaşmış kalpler,
                            İki cihan bir araya gelsede
                            Birgün sona erecek nefesler.

          Hayat bu kadar acımasız olmak zorunda mı?
          İnsan oğlu bu dünyada en değerli varlık olarak yeryüzüne inmiştir.Gel görki her tarafta bir haksızlık bir zülüm.
          Kötü yola düşmüşlere yardım edeceğimize daha da beter onları bataklığa sürüyoruz.Acaba bu fani hayatta yaptıklarımız bize kar mı kalacak?
           Hayat elbette bir çıkar bekler ama bu çıkar başkalarına zülüm ile olmaz sevgi ve saygı ile olur.
           Herkes bir Nalcı Baba veya bir Veli Baba olsaydı eminim kötülükler silinirdi yeryüzünden.Onlar ki ümmeti muhammed kötülüğe bulaşmasın diye ceblerindeki bütün parayı içkiye verip sonra da bu içkileri tuvalete dökmüşlerdir.Kadınlar kötü yola düşmesinler diye hepsine nasihatlarda bulunup onlara kendi ceplerindeki son kuruşu bile vermişlerdir.İşte onlar öyle yüce insanlardır ki hiç kimsenin dediklerine kızıp kendi yollarından dönmemişlerdir.
            Bizler onlar gibi olabilir miyiz????????????????????
Tabiki de hayır........